Hoe kinderen de wereld begrijpen
Horen en ruiken, zijn manier van oriënteren.
Zodra het geboren is, zijn horen en ruiken de hulpmiddelen die de baby heeft om zich te oriënteren.
Zicht is het zintuig dat langer nodig heeft om zich te ontwikkelen.
De eerste dagen nemen ze verschillende kleuren waar en berekenen ze afstanden, maar voor hen zijn er maar twee gebieden: de dichtbijgelegen en de onbereikbare. Baby’s vervagen alles buiten hun armlengte.
Voorwerpen die dichtbij zijn, op een afstand van 20 tot 30 centimeter, neemt hij veel beter waar.
Precies op deze afstand zijn de gezichten van papa en mama als ze ze eten geven, in hun armen houden of strelen.
Baby’s zijn de eerste maanden helemaal op andere mensen gericht..
Ze herkennen voorwerpen, zoals fopspenen of knuffels, maar ze zijn veel meer geïnteresseerd in gezichten.
Tot de zesde of zevende week nemen ze vooral de contouren en sterke contrasten waar.
Al met vier maanden letten ze op de details en hun ogen bewegen niet langer verloren, ze doen het met precisie.
Beetje bij beetje ordenen ze hun kleine wereld.
Dan komt de glimlach, waarmee ze hun eerste sociale contacten beginnen te leggen.
Waarom verschijnen en verdwijnen dingen?
Met zes maanden breidt de actieradius van baby’s zich uit, dankzij de toename van hun motoriek. Ze kunnen precies reiken naar de rammelaar of hun knuffelbeesten aanraken, en dan gaat de wereld van objecten voor hen open.
Elke keer dat hij zijn hoofd draait, ontdekken ze iets nieuws en bovendien gebeuren er verrassende dingen: objecten verschijnen en verdwijnen door magie.
Het zal nog een half jaar duren voordat ze begrijpen dat objecten, ook al zijn ze verborgen, niet ophouden te bestaan.
zicht ontwikkeling
Om de gezichten om hen heen nauwkeurig te kunnen onderscheiden, moeten baby’s hun gezichtsvermogen verbeteren.
Met zes of zeven maanden kan hun gezichtsscherpte zich al aanpassen aan verschillende afstanden en herkennen ze hun ouders en oudere broers en zussen op een afstand van enkele meters.
Maar ze identificeren ook vreemden en worden bang.
Op deze leeftijd is het normaal dat kinderen plotseling verlegen en schichtig zijn.
Een andere mijlpaal in zijn ontwikkeling is kruipen.
In het begin hebben baby’s papa, mama of hun broer nodig om vooraan te staan om zich veilig te voelen.
Er is een spel dat ze vooral leuk vinden: vind verborgen dingen Daarmee herbevestigen ze hun ontdekking: dat dingen en mensen blijven bestaan, ook al zien ze ze niet.
Ook al verstopt papa zich achter de deur, ze weten dat papa niet verdwenen is.
Na negen maanden werken de zintuigen van kinderen zoals die van volwassenen.
Tegen het einde van het eerste jaar kunnen ze de wensen of gedachten van volwassenen interpreteren zonder dat ze deze duidelijk gemanifesteerd hoeven te zien.
Ze begrijpen het bijvoorbeeld als hun moeder ze de kat wil laten zien die in de tuin zit.
Vroeger bleven zijn ogen op de wijzende vinger gericht.
Maar nu verplaatst hij ze van de vinger naar het puntige voorwerp… ze hebben een nieuw niveau van communicatie bereikt!
Kom op!
Op de leeftijd van één beginnen veel baby’s hun eerste stapjes te zetten.
In het begin doen ze het aarzelend, maar beetje bij beetje gaan ze sneller en zelfverzekerder.
Een nieuwe fase begint en de kleintjes willen heel graag de wereld ontdekken. Eindelijk kunnen ze zelf dichter bij de meest interessante dingen komen! Ze kunnen zelf bepalen welke kant ze op willen en welke zaken ze willen onderzoeken.
Op deze leeftijd gaan er twee tegengestelde posities door het hoofd van het kind: de band met zijn moeder, dat wil zeggen de beveiliging dat brengt jou en de nieuwsgierigheid Het helpt je je intelligentie te ontwikkelen.
Om de wereld te ontdekken, hebben ze alleen mensen om zich heen nodig die ze vertrouwen.
Ze zijn je anker en keren er altijd naar terug om te herstellen.
Volwassenen moeten hen volgen en begeleiden, want het zijn de kleintjes die beslissen waar ze heen gaan, wat ze willen ontdekken en hoe ver ze weg willen.
Het is niet koppig
Kinderen van twee jaar hebben al een enorm zelfvertrouwen.
Ze denken dat ze kunnen doen wat ze willen en dat de wereld om hen draait.
Hoe meer ervaringen ze op deze leeftijd opdoen, hoe slimmer ze worden en hoe concreter hun doelen zullen zijn.
Bovendien beginnen ze al plannen te maken en begrijpen ze niet waarom de ouderlingen hen niet laten doen wat ze willen.
Ana ziet mama’s stereo.
Het is erg leuk speelgoed omdat het veel knoppen heeft en er altijd een lampje gaat branden als je ze aanraakt.
Gaan de lichten vandaag ook uit? Het kleine meisje kan het verlangen om de test te doen niet bedwingen en ze kan zich niet herinneren dat haar moeder haar gisteren verbood de knoppen aan te raken.
Vandaag overkomt haar hetzelfde en ze begrijpt niet waarom mama haar uitscheldt.
Zie je niet hoe schattig dit speelgoed is? Anna is in de war en huilt.
En hij doet het omdat hij op deze leeftijd al weet wat hij wil.
Ze anticiperen ook op dingen die komen gaan.
Ze weten dat ze ‘s avonds hun tanden poetsen en dan een verhaal voorlezen.
Op deze manier ordenen de kleintjes hun wereld en hebben ze het gevoel dat ze onder controle zijn.
Maar wat als mama geen tijd heeft en ‘s avonds haar verhaal niet voorleest? Ze voelen zich verloren, alles wordt chaos.
De veiligheid verdwijnt en ze worden boos omdat ze alleen maar verwarring waarnemen.
Ze zijn nog te jong om snel orde op zaken te stellen.
Een wereld vol fantasie
Op vierjarige leeftijd is zijn wereld al bijna onbegrijpelijk omdat deze geen logische grenzen kent.
Hun wereld is veel levendiger en gevarieerder dan die van de volwassenen, maar ook veel verontrustender en bedreigender.
Onze kinderen denken dat objecten net zo kunnen bewegen en aanvoelen als zij.
In dit stadium hebben ze veel bescherming en compressie nodig om zonder angst nieuwe dingen te kunnen ontdekken.
Mario is bang voor de dwerg die al een paar weken in de schoenenkast woont.
Soms doet hij een act met mama omdat hij weigert zijn schoenen aan te trekken, hij wil niet dat de slechte dwerg in zijn voeten bijt.
Hoewel haar moeder haar de kast laat zien en haar vertelt dat er niemand is, weet ze heel goed dat hij zich daar verstopt.
Kinderen denken niet als volwassenen, ze maken geen onderscheid tussen werkelijkheid en fantasie. Voor hen is een stripfiguur op televisie net zo echt als de dwerg in de schoenenkast.
Dat mama en papa het niet begrijpen, brengt hen in de war omdat ze overal uitleg voor nodig hebben.
Ze willen graag weten wat tekenfilms doen als ze ze niet zien.
Soms hebben ouders niet het nodige geduld om onze kinderen een antwoord te geven en hebben ze het gevoel dat we ze niet serieus nemen.
Hun fantasieën zijn erg belangrijk voor hun ontwikkeling. Het zijn geen onzin en het zijn geen leugens.
Ze hebben ze nodig om hun wereld te ordenen en te catalogiseren, ze gebruiken hun magische denken om niet-bestaande relaties te creëren.
De volwassen wereld is te ingewikkeld voor ze, daarom vinden ze het zo leuk om met andere kinderen te spelen.
Ze varen samen op de piratenbank en proberen de feeën die door de tuin vliegen te vangen.
Ze hebben een geweldige tijd omdat ze de wereld allemaal met dezelfde ogen zien en hun gevoel van eigenwaarde groeit: hun visie op de wereld moet correct zijn als deze wordt gedeeld door andere kinderen.
NAAR Soms maken wij ouders ons zorgen als we de fantastische wereld zien waarin onze kinderen leven. Is het goed dat het kleine meisje deze fantasieën heeft? Is het omdat het zich niet aanpast aan de werkelijkheid? Maar we moeten ons geen zorgen maken.
Fantasie is iets geweldigs en het is het beste om kinderen ervan te laten genieten zolang ze kunnen.
We hopen dat je ons artikel Hoe kinderen de wereld begrijpen
leuk vond en alles wat met gezondheid te maken heeft, babynamen, dingen die met baby’s te maken hebben. .
   |
Interessante dingen om de betekenis te weten: Naam
We laten hier ook onderwerpen achter die verband houden met: Naam
